SYDNEY

Met hoofdletters geschreven, want wát een geweldige stad is dit. De relaxte sfeer van deze wereldstad voel je meteen als je aankomt. 'No worries, mate' is hier echt een goede uitdrukking. Maak je niet druk...alles komt goed. En alles is ook goed geregeld. De trein vanaf de luchthaven brengt ons in 20 minuten Circular Quay. Daar komt alles samen: trein, boot, bus en (water)taxi. En tóch is het er geen chaos. Bovendien word je meteen geconfronteerd met de 2 iconen van deze stad: De Sydney Harbour Bridge en het Opera House. In volle glorie...weer of geen weer! De boot naar Manly vertrekt altijd precies op tijd, maar toch wacht de portier even als hij ons ziet aankomen met de bagage...no worries mate, sit down and relax!

Wat hebben we er goed aan gedaan om te kiezen voor Manly als uitvalsbasis voor deze 5 dagen. De overtocht van 30 minuten is telkens weer een cadeautje. Langs het Opera House, langs de Harbour Bridge en door Sydney Harbour varen. Of het nu ochtend is met de zon boven je, of 's avonds als de lichtjes van de skyline je stil maken...het is telkens weer een belevenis! We zijn zelfs een keertje 's avonds heen en weer gevaren....just for fun! Ook Manly Loft (zeg maar de zolderverdieping van een woonhuis) voelt iedere keer weer als thuiskomen. Meteen de deuren van het balkonnetje open en genieten van de geur van de frangipane, het uitzicht over Manly Harbour, de bontgekleurde vogels in de boom en het geluid van de golven die tegen de kust slaan. Kortom...Sydney is een feest!

Even wat feitjes: Er wonen zo'n 4,5 miljoen mensen (dat is 1/5 deel van alle inwoners van Australië), de stad is zo groot als onze provincie Utrecht, er valt zo'n 1200mm. regen per jaar (die voelt aan als een warme sproeinevel, je droogt zo weer op) en de zon schijnt er eigenlijk altijd minstens een paar uur per dag. Alhoewel de Aborigines hier dus al eeuwen woonden, begint de geschiedenis van de stad in 1770 als James Cook met zijn schip 'Endeavour' de vlag van Great Britain plant op deze bodem. Willem Janszoon met zijn schip 'Duyfken' was hem in 1606 al voorgegaan, maar jullie weten het al.....geen belangstelling! Goed....James Cook dus. Hij ging voor anker in Botany Bay. Joseph Banks, de botanist aan boord, was zo enthousiast over dit land dat hij het parlement voorstelde om hier een kolonie te stichten. Dat deden ze ook, maar anders dan Banks bedoeld had. Er was een groot tekort aan gevangeniscellen in GBr. Veroordeelden werden vastgehouden op schepen om naar de VS te worden gestuurd. Maar die wilde dat zooitje niet meer hebben. En de rest is dus geschiedenis....ze gingen naar Australië. Lekker ver weg! Rond 1850 kwamen de eerste vrijwillige emigranten, mede doordat er goud gevonden werd in de buurt van Melbourne. Koorts was het gevolg! Sydney was opeens niet meer de belangrijkste stad. Later daarover meer.

Om vrij te kunnen reizen in Sydney hebben we een weekkaart gekocht: My Multi nr.2. Daarmee kun je vrij reizen door Groot-City. Alle vervoermiddelen mag je gebruiken, behalve de monorail en de fastferry's. Die weekkaart kost 48 dollar p.p. Natuurlijk beginnen we met Circular Quay en omgeving: The Rocks, Opera House en Harbour Bridge. The Rocks is het oudste deel van Sydney. Daar staat ook Cadmans Cottage, uit 1816. Cadman was een veroordeelde (hij had een paard gestolen) die na zijn vrijlating de supervisie kreeg over de vloot van de Gouveneur. De wijk wordt in tweeèn gesplitst door de brug. Oude pakhuizen zijn restaurants of winkeltjes geworden. De wijk werd in 1900 grotendeels gesloopt omdat hier de builenpest was uitgebroken. Maar wat er nog van over is ademt wel de sfeer uit van de 19^e eeuw. Dan volgt de klim naar de Harbour Bridge. Eerst 200 trappen omhoog om op de brug te komen, dan nog 200 trappen om bovenop de Pylon Lookout te komen. Tong op de schoenen! De brug wordt door de sydneyers ook we `de kleerhanger` genoemd...laat zich raden waarom! Het domineert de haven, veel meer dan de Opera. Met de bouw werd begonnen in 1924 en overbrugt 503 m. Acht jaar later was hij klaar. Hij heeft 7 rijbanen, 1 fietspad, 1 voerpad en 1 treinspoor. De opening van de brug verliep niet helemaal volgens verwachting: De premier stond al klaar met de schaar in de hand om dat lintje door te knippen....de toespraak werd gehouden...en toen was daar opeens Francis de Groot op een paard en met een zwaard....hopla, lintje doormidden. Dat kon natuurlijk niet dus werd het lintje weer aan elkaar geknoopt en door de juiste persoon doorgeknipt. Het uitzicht bovenop de Pylon (bruggenhoofd) is geweldig. We zien een groep brugklimmers omhoog gaan, veilig geketend aan een stalen draad, we zien in de diepte het Opera House. De auto's op de brug zijn dinky-toys. De veerboten zijn 1 cm.groot...nou vooruit 2 cm. Weer al die trappen naar beneden, want we moeten naar het Opera House. Voor Australië is dit gebouw nét zo belangrijk als de piramides voor Egypte en de Eiffeltoren voor Parijs. Het staat op deze plek omdat dáár ruimte was gekomen door het verdwijnen van de tram en de remise. Die kale plek moest opgevuld worden. Er werd een internationale competitie gestart die gewonnen werd door de Deen Utzon. Vooral het dak was belangrijk, omdat dat van alle kanten bekeken kon worden. Het ontwerp gaf veel problemen: Er was geen pilaar in het midden, dus de constructietekening liet jaren op zich wachten. Het dak heeft 1 miljoen tegels (half glanzend wit en half mat roomkleurig). Maar zoals zo vaak bij geniale geesten: Het budget van 7 miljoen was niet voldoende, het werden er 100 miljoen. En dan nog met allerlei aanpassingen die Utzon niet wilde. Hij ging terug naar Denemarken om nooit meer terug te keren. 3 Anderen architecten kregen de ondankbare taak om het af te maken. Geld voor een passend interieur was er niet meer. We bekijken het gebouw uitgebreid aan de buitenkant, de tour binnen doen we niet. We willen nog even de natuur in, onze voeten willen dat niet, maar wij zijn de baas, nietwaar? In de Botanic Garden staan behalve veel bomen en planten ook een aantal gebouwen waaronder het Government House. In de bomen hangen honderden vliegende vossen. 's Avonds vertrekken die massaal naar de brug om insecten te vangen. Ook worden we vermaakt door de Sulphur Cresent Cockatoo's. We wandelen terug naar Circular Quay voor ons cadeautje....de terugvaart naar Manly. De voeten hadden gelijk: Veel te veel op één dag, maar wát een stad!

De tweede belangrijke haven is Darling Harbour. Dit is het moderne, nieuwe uitgaanscentrum waar ook veel belangrijke musea zijn. Je vindt het mooi of niet. Wij horen bij de laatste groep en vinden het vrij sfeerloos. We besluiten om, verdeeld over 2 dagen, naar het Sydney Aquarium en Sydney Wildlife World te gaan. Het eerste geeft een beeld over het leven onder water in heel Australië. Je loopt door lange, glazen tunnels tussen de vissen, haaien en Dugongs (zeekoeien) Omdat sommigen elkaar wel lekker vinden zijn er verschillende onderwatertunnels. Ook de platypus zien we voorbij zwemmen. Dit is wellicht het vreemdste dier ter wereld. Het lijkt een dier dat uit verschillende delen van andere dieren bestaat. Het legt eieren, maar zoogt haar jongen. Kortom...van alles wat! Sydney Wildlife World is eigenlijk de tegenhanger van het aquarium: Nu betreft het de in Australië voorkomende landdieren. Daar maken we kennis met vlinders, insecten, spinnen,slangen, koala's, kangaroo's, wombats, possums, Cassowary en een 7 meter lange en 700 kg zware zoutwaterkrokodil (salty). De meest dodelijk spin ter wereld, de Redbackspider, is 12 mm. groot. En in dit geweldige land leven ook de 6 meest dodelijke slangen. We zullen proberen ze te onthouden....voor het geval dat! Het zijn beide leuke musea, waar je gemakkelijk een dag mee kwijt bent. We nemen ook een kijkje in de Chinese Garden of Friendship, aangelegd door tuinlieden uit Guangdong (zusterstad van Sydney). Daar heerst een oase van rust en is een balans geschapen tussen Yin en Yang. Die moeten wij duidelijk nog vinden! Het laaste museum dat we bezoeken (op weer een andere dag) is het Australian Museum. We bezoeken daar de afdeling die gaat over de geschiedenis van de Aborigines in Australië. Ook daarover later meer. De afdeling is met veel respect voor hun cultuur opgezet. Bijzondere aandacht is besteed aan de 'lost Generation'. (het jarenlang weghalen van aborigine kinderen om opgevoed te worden in blanke gezinnen en daarmee het verlies van hun eigen identiteit) In Hyde Park bekijken we het ANZAC memorial.

Geen bezoek aan Sydney zonder Bondi Beach en Manly Beach. De tweede is een makkie, als het ware om de hoek. Voor Bondi moeten we een flinke busrit maken, dwars door de stad. Maar die gaat wel door verschillende wijken heen, ieder met hun eigen stijl. Het is mooi weer, maar rustig op het strand. Het winterseizoen is begonnen en geen vakantie of weekend. De beroemde strandwachten zijn er altijd om een oogje op het water te houden. En streng zijn ze ook. Tussen de vlaggen blijven, anders kun je het strand verlaten! Tegen de rotsen aan, daar waar de golven het hoogste zijn, is het terrein van de surfers. We lopen het hele strand over, tot de knieën in het water (dat inderdaad behoorlijk trekt) en bekijken op onze billen in het zand de activiteiten van de surfers. No worries, mate! Wij komen onze tijd wel door.

Vandaag hebben we de Yin en Yang in balans. We beginnen het te leren

Morgen (9 april) gaan we de camper ophalen. Voor de komende 10/11 weken ons rijdende huis.